จุดสูงสุดของ DOTA 2มันยากมากที่จะอธิบายถึงความยิ่งใหญ่ของรายการ The International (TI) ให้กับคนทั่วไปเข้าใจ ง่ายๆคือมันเหมือนการแข่งขันฟุตบอลโลกรอบชิงชนะเลิศ แต่นั่นแข่งแค่เกมส์เดียว ในการแข่ง TI นั้น มันเหมือนคุณกำลังแข่งรอบชิงนัดสุดท้ายนั้นซํ้าแล้วซํ้าเล่า การแข่งขันมีแต่จะดุเดือดขึ้นเรื่อยๆ คนเป็นพันๆคนดูคุณอยู่ในสนามแข่ง และอีกเป็นล้านๆคนที่ติดตามสดๆทางอินเตอร์เน็ต
** The International คืองานแข่งเกมส์โดต้า 2 ซึ่งมีเงินรางวัลเยอะที่สุดในโลกกว่า 825 ล้านบาท การแข่งมักกินเวลา 5-7 วัน แต่ละซี่รี่ส์มักแข่งกันแบบ ชนะ 2 ใน 3, โดยรอบชิงต้องชนะ 3 ใน 5 เกมส์ **
[wp_ad_camp_1]
Team Liquid
ผมชื่อ Kuroky เป็นกัปตันของ Team Liquid ตั้งแต่ปี 2015, ในช่วงนั้น ผมได้มีส่วนร่วมในการคัดเลือกคนเข้ามาในทีม และหลายคนไม่ได้เป็นที่รู้จักเลยในวงการโดต้า แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว
Ivan Borislavov (MinD_ContRoL) ตอนนี้เป็นหนึ่งในผู้เล่น Offlane ที่ดีสุดในโลก, Lasse (MATUMBAMAN) Urpalainen เป็นผู้เล่น Carry ที่วิเศษและมักกระตุ้นเพื่อนร่วมทีมได้เสมอๆ ด้วยบุคลิคสนุกสนาน, ในปี 2016 เราได้เซ็นสัญญาผู้เล่นเข้ามาอีกคนคือ Amer (Miracle-) Al-Barkawi เด็กจอร์แดนอายุ 20 ปี ซึ่งเป็นผู้เล่นคนแรกของโลกที่มีคะแนนสะสม (MMR) ถึง 9000 แต้ม และในปีนี้ เราได้ผู้เล่น Support สุดวิเศษ Maroun (GH) Merhej มา ทำให้การดราฟตัวของเรายืดหยุ่นและหลากหลายขึ้นมาก
The International 7
ก่อนรอบตัดเชือกจะเริ่ม ผมรู้สึกมั่นใจมาก ในรอบแบ่งกลุ่มเรามีสถิติชนะ 13-3 และเข้ารอบในฐานะตัวเต็งแชมป์ ผมรู้ว่าถ้าเราเล่นในแบบที่เราเป็น ไม่มีใครชนะเราได้ ผมคิดว่าปีนี้แหล่ะคือปีของพวกเรา
แต่ในซีรี่ส์แรกของการแข่งรอบตัดเชือก เราแพ้…
เราแพ้ให้กับทีม iG 2-1 ถึงจะไม่ได้แพ้ขาดลอย แต่ก็ทำให้เราลงสายล่าง, การแข่งขัน TI แบ่งเป็นสายบน-สายล่าง ทีมเราที่ทำสถิติได้ดีรอบแบ่งกลุ่มก็จะได้อยู่สายบน ซึ่งสามารถแพ้ได้ 1 ซีรี่ส์และตกไปสายล่าง ส่วนในสายล่างแพ้แค่ซีรี่ส์เดียวก็คือกลับบ้านทันที และเราก็ใช้โควต้านั้นไปแล้วเมื่อแพ้ให้กับ iG
TI เป็นจุดหมายหลักของทุกคนที่เล่นโดต้า ถึงแม้คุณจะเล่นเพื่ออะไรก็ตาม สุดท้ายการชนะ TI คือที่สุด. มันจะอยู่ในหัวคุณตลอดเวลา เช้าวันที่เราจะแข่งกับ iG (ซึ่งเป็นการแข่งบนเวทีครั้งแรก โดยรอบแบ่งกลุ่มแข่งในห้องพัก) เมื่อผมมองทุกคนในทีม ผมรู้สึกว่าทุกคนไม่เหมือนเดิม เราไม่ชิลล์เหมือนปกติ ทุกๆทัวร์ที่ผ่านมาที่เราชนะ เราไม่เคยเล่นด้วยความกังวลหรือกลัวแพ้มาก่อน มันเป็นธรรมเนียมไปแล้วที่หลายๆคนจะตื่นเต้นในงาน TI แต่ในฐานะที่ผมเป็นกัปตันทีม ผมต้องคุมสถานการณ์ให้อยู่
สิ่งที่สำคัญที่สุดที่ผมเรียนรู้ในตลอดการเล่นอาชีพคือไม่มีอะไรสำคัญไปกว่า “ทีมเวิร์ค” ถึงแม้การมีผู้เล่นพรสวรรค์และวินัยสูงอยู่ในทีมจะดีแค่ไหน แต่เมื่อคุณเล่นใน TI ทุกคนมีคุณสัมบัติดังกล่าวอยู่แล้ว และเพราะทุกทีมที่มาแข่ง “ถึง” อยู่แล้ว มันถึงมีความแตกต่างนิดเดียวเท่านั้นที่ทำให้ทีมของคุณประสบความสำเร็จและคว้าชัยได้ สิ่งที่คั่นระหว่างการแพ้ชนะไม่ใช่การที่แต่ละคนเล่นได้ดีขนาดไหน แต่เป็นการที่คุณเล่นเป็นทีมและสื่อสารกันได้ดีแค่ไหนต่างหาก
ความเป็นผู้นำ ความร่วมแรงร่วมใจ และเคมีของทีมที่เข้ากัน นี่คือสิ่งที่ทีมแชมป์ต้องมี, เพื่อนร่วมทีมแต่ละคนเชื่อใจกันขนาดไหน ? ยังจะเป็นกำลังใจให้กันและกันมั้ยหลังจากแพ้ยับมา ? หรือต้องการโทษใครสักคน หาแพะ ? คุณจะปลอบเพื่อนได้อยู่มั้ยเมื่อเขาเล่นพลาดหรือโดนแก็งค์แบบง่ายๆ ? ถึงแม้สิ่งที่ผมพูดมาจะดูจำเจ แต่ทุกทีมที่เล่นมาถึงระดับนี้ล้วนเข้าใจจุดนี้เป็นอย่างดี, คุณมี MMR ที่สูงที่สุดในโลกได้ แต่ถ้าคุณเล่นเป็นทีมไม่ได้ คุณก็แพ้
ในตอนนั้นที่เราแพ้ iG ผมบอกกับทุกคนว่าที่เราแพ้เพราะตัวเราเอง พวกเขาทุกคนอย่าโดนกดดันด้วยคำว่า “นี่คือการแข่ง TI” ผมต้องแสร้งทำเป็นว่านี่เป็นแค่อีกทัวร์หนึ่งที่เราเล่นกันชิลล์ๆ, ผมยํ้าด้วยเสียงอันดังกับพวกเขาว่า “ช่างมันเรื่องชนะ เล่นให้เต็มที่ก็พอ” เพราะเมื่อคุณเล่นได้เต็มที่แล้ว ทุกอย่างจะตามมาเอง
[wp_ad_camp_1]
แต่ก็นั่นแหล่ะ ผมก็เครียดเหมือนกัน ถึงแม้ผมจะได้เล่นใน TI ทุกปี 7 ปีติดกันแต่ผมก็ยังไม่เคยได้แชมป์ ผมถึงได้เข้าใจถึงความรู้สึกของคนในทีมที่อายุน้อยกว่าและยังไม่ชินกับความกดดันเหล่านี้ ตอนนั้นเมื่อผมมองเข้าไปในดวงตาของ GH ผมเห็นความกังวลและความเครียดเหมือนตอนที่ผมมา TI เป็นครั้งแรก, ตอนนั้นที่ผมพูดกับพวกเขาตอนแพ้ ผมถึงเปิดอกพูดได้เลยว่า “พวกเมิงไม่ต้องกังวลเลย กุไม่เคยได้แชมป์ TI มา 6 ครั้งติดแล้ว ถึงแม้ปีนี้จะไม่ได้อีกก็ช่างแม่ง เพราะฉะนั้นพวกเมิงก็ไม่ควรคิดมากเช่นกัน เราเล่นกันมาหลายทัวร์แล้ว นี่ก็เป็นอีกทัวร์นึงแค่นั้นเอง”
ผมมั่นใจว่า เมื่อทีมเรา “สนุก” กับการเล่นโดต้า เราจะเป็นทีมที่ดีที่สุดในโลก
ชัยชนะ
วันถัดมา เราต้องเจอ Team Secret, ทีมที่เรามีสถิติชนะที่ดีในอดีต ในวันนั้นเราแพ้ยับในเกมส์แรก ทุกคนเล่นได้แย่มาก การแพ้เกมแรกทำให้เราอยู่ขอบเหว เสียอีกเกมส์คือกลับบ้านทันที ตอนนั้นผมรวมทุกคนในห้องนํ้าและตะโกนปลุกใจทุกคนอีกครั้ง ไม่รู้ว่ามันช่วยได้มากน้อยขนาดไหน แต่ถ้าเราไม่เล่นเหมือนที่เราเคยเล่น เราขึ้นเครื่องกลับบ้านวันนั้นแน่นอน
และมันก็เวิร์ค
เราชนะอีก 2 เกมที่เหลือได้ และยังเอาตัวรอดได้ต่อไปใน TI, หลังจากนั้นเราเล่นได้ดีขึ้นเรื่อยๆ ชนะ Team Empire, VP และชนะ LGD, LGD.FY ซึ่งเป็นทีมยักษ์ใหญ่ของจีนมาแบบสูสีมากๆ, และเราก็ไปเจอ Newbee ในรอบชิงชนะเลิศ ผมจำได้ว่าหลังจากเกมที่เราชนะ LGD.FY มา ทุกคนดูผ่อนคลายขึ้นมาก และทีมเรากลับมาเป็นตัวของตัวเองอีกครั้ง
เรามีสถิติชนะที่ดีเมื่อเจอ Newbee แต่ผมก็ต้องยํ้าทุกคนว่าอย่าประมาท การที่ Newbee มารอที่รอบชิงได้แสดงว่าพวกเขาเป็นสุดยอดทีมเช่นกัน
ในที่สุดแล้ว เราชนะ 3 เกมส์รวด ซึ่งเป็นประวัติศาสตร์ครั้งแรกของ TI ที่รอบชิงชนะเลิศเป็นการชนะรวด 3-0. เมื่อเราขึ้นนำเกมส์แรก ผมเห็น MATUMBAMAN ทำท่าแอ๊คเก๊กจัดจนคนดูรู้สึกครื้นเครงไปด้วย
นั่นเป็นสิ่งที่บอกว่าเขากำลังเล่นด้วยความมั่นใจ และนั่นเป็นสัญลักษณ์ที่บอกว่าพวกเขากำลัง”สนุก”
ผมร้องไห้ออกมาเมื่อเราชนะ… ปกติผมไม่ใช่คนขี้แงแต่ตอนนั้นผมคุมตัวเองไม่ได้ ผมรู้สึกเหมือนกำลังฝัน สุดท้ายเราได้แชมป์ TI จริงๆ และแน่นอน รวยขึ้นอีก 300 ล้านบาท ใครสักคนบอกผมว่าตอนนี้ผมเป็นนักกีฬา Esport ที่รวยที่สุดแล้ว มันรู้สึกดีมากที่ได้ทำในสิ่งที่ชอบและเลี้ยงชีพได้ แต่นั้นไม่ใช่เหตุผลที่ผมเล่นโดต้า, ความรู้สึกตอนที่ผมได้เป็นสุดยอดในสิ่งที่ผมหลงใหลต่างหาก–ไม่ว่าเงินมากมายขนาดไหนก็มาแทนที่ไม่ได้
Post-International
เมื่อทุกอย่างจบและสงบลง ผมรู้สึกแปลก.. ผมใช้เวลากว่า 7 ปีเต็มในการชนะ TI ในทุกๆวันผมพยายามที่จะเก่งขึ้นในเกมส์โดต้า 2 ผมทำทุกอย่างตั้งแต่ นั่งดู Replay, ฝึกซ้อมกับทีมอื่นๆ, หากลยุทธ์ใหม่ๆ, คิดทฤษฎีแปลกๆ ในทุกๆวัน และในที่สุดผมก็มาถึงจุดนี้ น่าตกใจที่ผมรู้สึกว่างเปล่า
การชนะ TI เป็นจุดสูงสุดในอาชีพโปรเกมเมอร์ แต่มันก็ทำให้ผมเหมือนขาดแรงกระตุ้นต่อไป, TI เป็นสิ่งที่ทำให้ผมลุกจากเตียงในตอนเช้า ครุ่นคิดถึงมันทุกคืนก่อนนอน แต่ในตอนนี้ที่ชื่อของผมได้สลักลงไปในโล่ห์เอจิส ผมไม่รู้จะทำอะไรต่อ โลกไม่ได้หยุดหมุน ทุกสิ่งย่อมดำเนินต่อไป คุณทุ่มเททำอะไรสักอย่าง ในเมื่อตอนนี้คุณได้ในสิ่งที่คุณต้องการแล้ว คุณจะทำอะไรต่อไป ?
ทุกคนในทีมรู้สึกเหมือนผม รู้สึกแปลกๆ พวกเราไม่ได้ปาร์ตี้มากนักหลังจากได้แชมป์ จริงๆแล้วเราไปกินร้านอาหารสุดหรูที่ชื่อ McDonald’s หลังจากนั้นบางคนไปดื่มต่อในงาน After Party ส่วนพวกเราที่เหลือแยกย้ายกันไปพักผ่อน
Next Step
หลังจากวันนั้น ผมนั่งครุ่นคิดอยู่ที่บ้านว่าจะทำอะไรต่อไป สุดท้ายผมตัดสินใจจะตั้งเป้าหมายถัดไป “ชนะ TI อีกครั้ง” ผมรู้ว่านั่นยากที่จะทำได้, ใน 7 ปีที่ผ่านมา แชมป์ไม่เคยซํ้าหน้า, มันจะใช้เวลาอีก 1 ปี และทัวร์นาเม้นต์อีกนับไม่ถ้วนก่อนจะถึง TI 8, ทีมใหม่ๆที่กระหายชัยชนะจะโผล่มาเป็นดอกเห็ด แต่นั้นเป็นเป้าหมายเดียวที่ผมนึกออก
สิ่งหนึ่งที่ทำให้ผมอุ่นใจคือผมจะไม่ต้องทำมันเพียงคนเดียว ผมโชคดีที่มีเพื่อนร่วมทีมที่ทุ่มเทและชิลล์ที่สุดในโลก, Team Liquid เป็นทีมที่เปี่ยมไปด้วยคนวิเศษ และไม่ว่าเราจะชนะหรือแพ้ พวกเขาทุกคนจะตอบรับด้วยพลัง ความมีวินัย และเห็นอกเห็นใจกันในทีม ผมรู้สึกเป็นเกียรติมากที่ได้เป็นกัปตันของทีมนี้ และพวกเราจะพร้อมเผชิญหน้ากับทุกทีมเมื่อการแข่งขันเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง..
“ ถึงแม้การชนะ TI จะเยี่ยมแค่ไหน แต่การที่ได้สู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับพวกเขานี้แหล่ะเป็นสิ่งที่วิเศษที่สุด ”
Kuroky – Team Liquid Captain
[wp_ad_camp_1]
Source : theplayerstribune.com
Image Source : Reddit, DOTA2.com
บทความจากเฟสบุ๊ค : Dota 2 Talk Thailand
เนื้อหามีการปรับแต่งเล็กน้อยเพื่อความเหมาะสม